W tym krótkim cyklu postanowiłem przedstawić czytelnikom ptaki zimujące, których głosy najczęściej słyszymy zza otwartych okien bądź na spacerach po okolicy. Każdego z ptaków postaram się opisać i zamieścić nagranie jego śpiewu. Dzisiejszy wpis będzie o wróblu.
Wróbel domowy (łac. Paser domesticus, ang. House sparrow) jest obecny wszędzie, gdzie zamieszkuje człowiek. Uważa się nawet, że ptak ten jest niezdolny do życia bez ludzkiej bliskości. W przeszłości był przez jednych wielbiony, a przez innych znienawidzony. W starożytnej Grecji wróble mieszkające w świątyniach uważano za istoty święte, za to w Chinach w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku wróble zostały wybite, ale trzeba było sprowadzić je z powrotem, gdy brak ich obecności spowodował gromadzenie się śmieci i, w związku z tym, rozprzestrzenianie się różnych chorób.
Wróble spotykamy zarówno w miastach, jak i na wsiach.
Ptak ten ma długość niecałe 15 cm i waży nie więcej niż 30 g. Samiec charakteryzuje się kasztanowatym karkiem, szarą czapką i czarnym gardłem. Wierzch ciała i ogon są brązowe, a kuper jest szary, a na skrzydle biały pasek. Z kolei Samica jest szarobrunatna z wierzchu, a od spodu – szara.
Wróble budują gniazda z traw, pierza, słomy, papieru i w sumie wszystkiego, co znajdą, a umieszczają je w szczelinach lub na ścianach budynków, pod dachami lub na pnączach winobluszczy, zdecydowanie rzadziej na drzewach. W ciągu jednego roku – w czasie letnim – mają 2-4 lęgi.
Często słyszymy, jak w stadach szukają jedzenia na podwórku.
Zachęcam do słuchania:
https://www.youtube.com/watch?v=Pgwn3o1IUe4
Źródło: sadowniczy.pl